किती पाहिले मी ऋतू पावसाचे,
सखे सोबती चिंब ओले जयात!
परि मज नव्हती, आसक्ती त्या जळाची,
राहिलो कोरडा मी, त्या ओल्या वयात!
पाहून दाटलेले मेघ नभी यंदा,
वाटे आपणही भिजुनी बघावे तयात!
श्वासात भरुनी घ्यावा, तो सुगंध मातीचा,
आणिक झेलावे, ते थेंब टपोरे हातात!
पाऊल ठेवता मी, त्या खुल्या अंगणात,
नभ सारे मोकळे, झाले एका क्षणात!
मज भिजवू न शकल्या, त्या प्रेमधारा,
मग भिजलो पुन्हा मी, अश्रूंच्या पावसात!
No comments:
Post a Comment